G.Saray, Liverpool'u devirdikten sonra yaşanan futboldaki bayramın devam etmesi için bir galibiyette de F.Bahçe'den bekleniyordu.. Bir de buna yeni başkan ve yönetim, eklenince sarı lacivertli futbolcular bu motisyonla sahaya çıktı ve golleri de erken buldu.. Günlerdirsözleşmesi didik didik edilenKerem Aktürkoğlu, parladı gitti. Hücumda sürekli tehdit, topu alınca rakibi zorlayan bir dinamizmdi.. Golleri sadece sonuç odaklı değil, aynı zamanda estetikti; tekniği ve zamanlaması mükemmeldi. Büyük coşku yaşadı. Bu duygusal bir patlamaydı.. Goller sonrası yaşanan bir sevinçlerdeki bir detay da dikkat çekiciydi! F.Bahçe komple takım halinde sevinirken Kerem'e gösterilen ilgi, "İşte Fenerbahçe'nin de aradığı ruh, birlik" dedirtiyordu. Talisca eskiden bu kadar koşmazdı.. Tedesco ondan vazgeçmiyor.. Brezilyalı futbolcu da oyundan çıkana kadar büyük efor harcadı.. İsmail'in enerji patlaması da başka bir detaydı.. Koştu, mücadele etti ama yoruldu.. Tabi ikinci yarının tablosu biraz farklı oldu. Skor 2-1 olunca stres başladı.. İlk yarıdaki o coşkulu ve baskın oyun, ikinci devrede yerini daha kontrollü ama biraz ağır bir tempoya bıraktı. Hücumdailk yarıdaki gibi fazla pozisyon üretemediler, savunmada ise daha temkinli oynadılar ama bu biraz oyunun hızını kesti.. Takım genel olarak skoru korumaya odaklanmıştı. Tedesco'nun bilinçli bir tercihi ama riskli bir stratejiydi. Genç teknik adam ikinci yarıdaki düşüşe karşı proaktif bir hamle yapmaktan ziyade skoru tutmaya odaklandı. Son dakikalar stresli geçse de bunu da başardı.. Şu an Fenerbahçe'ye iyi oyun değil iyi skor lazım.. Skorlarla moral bulacak, skorlarla kendinegelecek.. Gerçek bu…
