Biz zoru severiz
İddiası kalmamış Kuzey İrlanda'nın İtalya'nın önünü nasıl kestiğini gördükten sonra Karadağ'ın da milli forma aşkına oynayacağı ortadaydı. Norveç'in Letonya beraberliği sonrasında bizim için 'kazan ve arkana bakma' gerçeği en büyük motivasyon kaynağıydı. Doğru bir 11 ve dizilişle çıktı Kuntz sahaya ama duran toplardan sonra atağa çıkarken de topu kaptırmak bizim büyük çaresizliğimiz olmuş hem kulüplerde hem de milli takımlarda. Berat ikinci kötü pasında Burak topa duvar olamayınca Karadağ erken buldu golü. Seviyoruz zor olanı! İki bekten özellikle Zeki arkasına çok adam kaçırıyor, Berat'ın önündeki Hakan, Halil derine gelmediğinde 50 metre top taşımak zorunda kalıyordu. Çağlar ile uzun toplar denedik ama oyunda "Karadağ geçiş hücumunda ikiyi bulursa kepenkleri indiririz" havası vardı. Abdülkadir nefis pasla bozdu bu havayı, Kerem güzel bitirdi…2. yarıda Orkun'un oyuna girmesi Hakan'a mentol etkisi yaptı. Temiz paslarla oyunu yıktığımızda eksik olan şuttu. Onu da Orkun yaptı. Kuntz değişikliklerde daha sağlam bir orta saha yapabilir, Burak'ı oyundan alabilir miydi? Bunların pek de önemi yok. Çizgiden top çıkartan Çağlar, çok çalışan Hakan'a da gol atanlar kadar büyük alkış… Evimizde berabere kaldığımız Letonya, Norveç ve Karadağ'ı deplasmanda devirip play-off biletini aldık. 4 günde 2 maç mart ayında, Final Four'dan şampiyon çıkmak zorundayız. Zor mu, evet zor ama biz zoru seviyoruz.