Fenerbahçe'yi öne geçiren goller öncesinde olanlara bakalım. Penaltı kaçtı, En Nesryi'nin bir şutu direkten döndü, bir tanesini Ertuğrul'un omzunda döndü, İrfan Can Kahveci'nin vuruşu çizgiden çıktı. Kalelerine ilk gelen topun gol olduğu bir maçta, yukarda saydıklarımız da yaşanınca, gelin kendinizi bir Fenerbahçe taraftarının yerine koyun. Kabusun ötesinde, yaşanmışlıkların getirdiği "yine mi?" duygusu. Hamleler de geldi. Bir şeylerin değişmesi gerekiyordu ki, ıslıklarla çıkan Szymanski'nin yerine giren Levent Mercan'ın ortasına Semedo'nun vuruşuyla geldi beraberlik golü. İkincisinde Talisca'nın yerine rol alan Cenk Tosun'un pası vardı. Kadıköy geri dönüşün sevincini yaşarken, "yaparız" fikrini de tekrar kazandı. Alanyaspor'un dirençli savunması, önde baskısı, geçiş oyunundaki yetenekli oyuncularıyla kurduğu plan 60'a kadar kusursuzdu. Fenerbahçe orta sahası yok gibiydi. İlk 45'te ne oyunu kurabildiler, ne defansif olarak organize oldular. Alanya takımı pasa izin verdi ama kalabalık kalarak da sürekli hatanın peşine düştü. Böyle bir atmosferde oynanabilecek en iyi formüle sahiplerdi. Uzatma dakikaları çok tartışılacak. Topu rakibe bırakıp, skoru koruma duygusuyla gelen açık davet, defansif sakarlıkla sonuçlandı yine. İrfan Can Eğribayat tutacağı topu içeri attı. Kalan iki dakika, iki korner ve bitiş düdüğü öncesinde iki penaltılık pozisyon. Birini geçseniz, ötekini çalmanız lazım. Tartışılan Cihan Aydın "oyna" dedi, VAR hakemi değerlendirmedi. Üç gün önce de çizgiyi geçen topta devreye girmediler. Kongre kaosunun rüzgarını birileri fırtınaya çevirmeye çalışıyor. Yine bir orta oyununun ortasındayız.
